De vrouw in het geel

Deze foto is genomen in Den Haag; het centrum van de politieke macht. De vrouw in het geel intrigeert me. Ik weet dat ze demonstreert uit naam van een sociale beweging die zich bezig houdt met het klimaat en biodiversiteit. Daarnaast maakt deze club zich hard voor een burgerberaad.

Al weet ik haar motieven, graag zou ik weten waar ze zwijgend naar kijkt, uitkijkt misschien wel. Voor mij is ze binnen een dag uitgegroeid tot een symbool van verwachting. Om haar een klein beetje te helpen, heb ik wat organisaties, instanties en groeperingen in kaart gebracht.

- De politiek: Sorry mevrouw in het geel, verwacht hier niet teveel van. Zij zijn zich aan het inlezen. Soms zit de onderbouwing van een nieuwe maatregel in het hoofd van een enkele ambtenaar, die dan ook nog eens met vakantie is. Sowieso gaat onze regering de hele zomer dicht, crisis of niet. Hoe serieus kun je ze nemen? Als ze terugkomen zijn ze bezig met een minister naar huis te sturen. Omdat hij zijn moeder kuste.

- Het onderwijs: Tja, zij zijn het nieuwe schooljaar aan het opstarten. Druk met protocollen, deze keer rond het ventileren van de lokalen. Daar schijnt een nieuwe verordening voor te moeten komen. 

- De zorg: Druk doende met het applaus van een paar maanden geleden. Ze willen deze inruilen voor een loonsverhoging.

- De veiligheidsector: Die is erg voorzichtig geworden. Ze durven niemand meer te bekeuren uit angst voor rascist of fascist uitgemaakt te worden.

- Het bedrijfsleven: Zij hebben andere prioriteiten. Iets met geld verdienen.

- De kerken: Los van het feit dat de meeste dicht zitten zijn ze ook niet echt van de protesten. In het algemeen volgen ze vrij gedwee de lijn die door onze regering uitgezet wordt. 

- De christenen: Verwacht daar ook niet teveel van. De helft van onze coalitie is christelijk. Zij stemden onlangs in met het in de modder laten zitten van vijfhonderd kinderen in een vluchtelingenkamp. 

- Familie: Tja ook daar is het soms makkelijker om één schaap met een ietwat andere kleur helemaal zwart te maken. Daarmee ontstaat er één tegenstander waardoor eigen vlekken minder opvallen en zij zich vooral naar binnen kunnen richten.

- Het gezin: Door de bloei van eetgelegenheden die thuis bezorgen, eet iedereen op zijn of haar eigen tijd. Gedachtengoed doorgeven lukt niet echt.

- De relatie: Die staat onder druk. Door al het thuiswerken komt een goed gesprek nauwelijks meer op gang. Daarnaast is er digitaal zoveel te zien en te volgen dat de tijd ontbreekt.

-Dan blijf ik zelf over. Tja, weet je dame in die gele jurk: 'Ik weet niet of er veel is om voor te vechten. Misschien is ons soort gewoon teveel. Is de aarde een beetje klaar met ons.'

Wel wil ik je vragen wanneer jij als laatste vertrekt, wil je dan tegen die prachtige wereld zeggen: 'Sorry, het is ons niet gelukt. Misschien zijn jullie beter af zonder ons. Hoe dan ook bedankt voor alles.'

En als je dat gezegd hebt, gewoon gaan. Doe de deur maar heel zachtjes achter je dicht.