arjanvanessen
zondag 18 februari 2024
Witte jas
Waar nu de winter weert,
de kale boombast huilt,
weg waar niemand schuilt,
wat was, wil niet verteerd.
Wit licht bescheen de rug
maakte kleur nog lichter.
Voordeel van de dichter;
in ogenblik, jaren terug.
Nieuwere posts
Oudere posts
Homepage
Abonneren op:
Posts (Atom)