haar frisse bast nu eindelijk herfstgetooid
Meerderen vertrokken onverwachts
soms in stilte van de nacht.
Waar anderen luidkeels
bladerenvallend
mijn tuintje
boomloos
lieten.
Gaat zij
fier rechtop.
Al jaargeringd
nog eenmaal trots
toont zij haar groen
en rood gedragen loof.
Hier slaat de twijfel toe;
op 't laatst haar schaduw
nog eenmaal lang te koesteren
of maar gewoon haar hout en knoest
nu reeds hakkend warmtevoorraad maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten