Op pad met Zullen we zwijgen # 2

 De Grebbeberg

Voor het schrijven van Zullen we zwijgen bezocht ik allerlei plekken die het verhaal richting gaven. Ik neem jullie mee langs negen van die locaties, plekken waar iets openviel, waar een zin begon, of waar Maarten dichterbij kwam. Vandaag nummer 2.

In Zullen we zwijgen wordt Maarten op latere leeftijd geconfronteerd met familiegeheimen. In zijn zoektocht naar waarheid, en naar de vraag of hij die waarheid wel echt wil kennen, dienen herinneringen zich steeds nadrukkelijker aan.
De Grebbeberg is zo’n verhaal van vroeger. Als jongen lag Maarten ’s avonds in bed met het raam open. Vanuit de verte hoorde hij de uilen die te horen waren vanaf de helling van de berg. Dat geluid keert later terug in zijn gedachten, als een echo uit een tijd waarin niet alles werd uitgesproken, maar wel werd gevoeld.
Ook Thomas hoort bij die herinnering. Hun verbondenheid, hun gezamenlijke luisteren, geeft de scène haar lading. Zonder dat Maarten het beseft, helpt het verleden hem begrijpen wat er nu speelt.

Zullen we zwijgen is
te koop bij de boekhandel en via uitgeverijtoon.nl