Vallende sterren

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik graag de positieve kant bekijk. Van wat dan ook. Maar soms word ik een beetje boos.

Kijk dat je midden in de nacht levensgevaarlijke capriolen uithaalt en boven op het huis van onze achterburen klimt, is niet handig. We wonen in een buurt met vrij hoge huizen met platte daken.

Dat je onze achterbuurvrouw liet schrikken om vier uur 's morgens, is niet echt netjes te noemen. Jij besluit stenen te gaan gooien die onder andere in onze tuin terechtkomen. 

Met niet alleen wat schade maar vooral een hoop rotzooi tot gevolg.

Op al het lawaai komen een stuk of zes agenten af die jou klaarblijkelijk in de kraag vatten. Of op de vlucht jagen. Ik weet het niet, maar met de komst van de de ordehandhavers stopt het gegooi met stenen.

Wij zijn op vakantie in Spanje en krijgen bericht van een alleraardigste buurman die één en ander gevolgd heeft en zelfs bij de politie al een melding heeft gemaakt van de vernieling. 

We bedanken onze buurman en genieten verder van onze prachtige vakantie. Vandaag kwamen we terug en troffen niet alleen een ravage aan in onze tuin maar bovenal een lege brievenbus. 

Geen kaartje van een schuldbewuste stenengooier, geen sorry van een tot zichzelf gekomen zondaar. En daar baal ik een beetje van. Niet heel erg maar toch.

Weet je; dat je midden in de nacht tuintafels van anderen kapotmaakt, ach dat zal wel niet de bedoeling zijn geweest. 

Je had je redenen of je middelen die je aangezet hebben tot deze daad. Soms is het leven echt een beetje naar. En ja dan doe je wel eens stomme dingen. 

Maar dat jij na een kleine week niet de ballen hebt om hier een briefje in de bus te doen met een: 

'Sorry, ik was het sterrenstelsel aan het bekijken en kreeg ineens de neiging om vallende sterren na te doen met een baksteen. En tja toen vertoonde u tafel een eigenaardig sterrenbeeld. Sorry, als u terug bent van vakantie kom ik de troep opruimen. Ik hoop dat u niet boos bent.' 

Dat zo'n kattebelletje of iets wat er op lijkt niet de moeite waard bleek. Daar baal ik van.

Stenen gooien kan, maar kom dan wel de zooi opruimen. Mensen hebben het over aangifte doen en over verzekeringswerk. Weet je? Dat hoeft van mij allemaal niet. Kom die glasresten opruimen, halen we samen een nieuwe tafel die jij in elkaar zet. Ik maak ondertussen een bak koffie waar we onze nieuwe tafel mee inwijden. 

En dan, maar alleen pas dan, vertel je me waarom je uberhaupt die stenen gooide. Wat je ook vertelt, ik zal niet teruggooien. Hooguit luisteren.