Heerlijk om te mijmeren over het weggewaaide zaad dat in goede aarde viel. Wortel bleef schieten en zich omhoog verhief. Takken uitstak naar de hemel en ook naar de aarde en andere bomen.
Een schoonheid die de bladvorm ontstijgt en jaargetijden niet alleen verduurt maar ze maakt.
Zo is het met het schrijven van een boek. Van letters woorden maken die zinnen geven. Regels schrijven doe ik mijn hele leven al, een roman scheppen is iets anders. Na het verschijnen van Parre, mijn eerste roman, ben ik lang bezig geweest om een begin van een tweede boek te ontdekken. Soms opnieuw begonnen maar niet het vuur gevoeld. Wel eens gedacht dat ik het had maar na een paar hoofdstukken vastgelopen.
Maar nu stroomt het. Ik voel een vuur in mijn binnenste smeulen dat een uitweg zoekt. Waar ik ook ben, ik voel woorden bewegen en zinnen komen.
Zelfs onderweg zet ik mijn auto soms aan de kant om een zin of gedachte op te schrijven.
Natuurlijk zoek, schrap en verbeter ik; schrijven blijft worstelen, maar het voelt ongelooflijk goed om te leven in het verhaal. Nieuwsgierig te zijn naar de volgende alinea die zich af en toe vanzelf ontrolt.
De magie te voelen zoals toen ik bij deze winterboom stond. Te weten dat onder de witte vacht alles al bestaat. De sapstroom niet weg is, hooguit even ingehouden, de bladeren zich in het binnenste al weten voordat een knop verschijnt.
De boom bestaat niet ondanks de koude en de sneeuw maar dankzij. Zij geven hem de rust en ruimte om in zichzelf helemaal boom te zijn. Niet alleen om straks vrucht te dragen maar om nu al mooi te zijn.
Zo is het met een boek. Natuurlijk fijn om de wereld in te gaan en gelezen te worden. Het proces van drukken, verschijnen en de eerste reacties wil geen enkele schrijver missen. En toch denk ik dat die momenten dat je de grootsheid of juist de kleinheid der dingen aan het papier vertrouwt, zo mooi als de schepping zijn.
De schoonheid of het ontbreken van een levenslot, het onbegrijpbare van menselijke daden vorm en inhoud geven in een verhaal is misschien wel de meest ultieme vorm van thuiskomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten