Het zet me aan het denken.
Heel lang heb ik gedacht dat onze overheid bezig is een virus te bestrijden.
Ze doen het niet op de manier die ik fijn of logisch vind, in ieder geval doet ze haar best. Goede intenties zeg maar.
Ik heb mij redelijk geconformeerd aan alle maatregelen.
Langzamerhand slaat de twijfel steeds meer toe.
Het mondkapje een half jaar afraden en dan verplichten, scholen dicht doen omdat de samenleving het vraagt, natuurgebieden sluiten omdat één drukke parkeerplaats honderd keer gefotografeerd wordt.
Een verslaggever gaat op de grond liggen bij Ikea om een rij wachtenden op de foto te krijgen. Het lijkt of niemand zich wat van de anderhalve meter aantrekt.
Je mag niet met zijn dertigen in een theater maar wel een vliegtuig volproppen.
De plaatselijke middenstand moet dicht maar de Kruidvat verkoopt als een razende speelgoed. Diezelfde Kruidvat is in handen van een mega Chinees concern. Jawel, het land waar ons virus ooit begon. China, het land waar de WHO pas na een jaar een inspectiegroepje heen stuurt.
Heel lang heb ik geloofd dat onze regering achter de schermen druk bezig was om voor de winter alle (leegstaande) kazernes om te bouwen tot noodhospitalen. Voor tien miljard (een schijntje vergeleken met de meer dan honderd miljard die we nu al kwijt zijn), hadden we tienduizend extra ic-bedden gehad.
Ik zie lands meest gerespecteerde viroloog iets zeggen over de niet verwachte derde golf, die er nu aan komt. Is er echt iemand die dacht dat het virus gewoon door de achterdeur zou vertrekken?
In diezelfde week valt het kabinet omdat onze overheid al meer dan zeven jaar onze rechtstaat schendt. Een groep van 26.000 mensen zijn als fraudeurs weggezet. Was er echt zoveel tijd nodig om dit op te lossen?
En de vaccins? Als ze niet werken, ligt het aan de mutatie van het virus. Als het zomer wordt stopt het virus vanzelf. Ook dan kun je als farmaceut je centen tellen. Na de zomer beginnen we opnieuw.
Wat ik ga doen? Ik weet het niet. U?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten