Op doorreis naar Portugal, blijven we een nachtje in het noordwesten van Spanje; Baskenland. De plek waar tot voor kort nog al wat gebakkeleid werd over vrijheid en zelfstandigheid. Uiteindelijk is ook dit gebied geciviliseerd. Met een politieke oplossing een opstandige volksaard tot rede gebracht. Verdragen getekend en wapens ingeleverd. Wat ze nog wel hebben is hun taal. Het Baskisch. De enige taal in Europa die een isolaat is. Dit wil zeggen dat er geen enkele verwantschap met een andere taal valt te ontdekken. Een geheel eigen taal. Mooi om te zien en te horen dat waar conflicten stoppen, al dan niet afgedwongen vrede getekend wordt, er toch een eigenheid kan blijven. Al is het maar in woorden. Misschien in woorden die door weinigen worden verstaan. Heel soms is iets zeggen net zo belangrijk dan gehoord worden. Laat ons woorden maken. Ons boterzacht of beresterk voelen, de ander vuurrood of razend maken, woorden hebben altijd het laatste woord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten