zaterdag 27 november 2021

Komst

Een bouwvakker en zijn vriendin gaan terug naar hun geboorteplaats. Nou ja, meer naar de plek waar de families ooit zijn opgegroeid. 
Zijn vriendin is erg jong en erg zwanger. De bouwvakker is niet de verwekker van het kind dat nog geboren moet worden. Wel heeft hij, na wat aarzeling, besloten om er de vader van te willen zijn.
Deze reis is geen trip die ze af willen vinken op hun bucket-list. Zo van, toch nog even doen vlak voor de komst van een baby. Nee, de regering heeft iedereen opgedragen om zich in te schrijven. Een soort burgerservice-nummer te halen. Iets met het tellen van de onderdanen, de mogelijkheid om ze te volgen en uiteindelijk meer grip op ze te krijgen.
Ons jeugdige stel is, zonder iets te reserveren, op weg gegaan. Tegen de tijd dat ze aankomen zitten alle hotels vol.
De burgerlijke overheid heeft verzuimd om op te schalen. Ergens hadden ze in dit eeuwenoude stadje wel kunnen verwachten dat er een grote toeloop zou zijn. Misschien hebben ze het ook wel verwacht, maar er gewoon niets mee gedaan.
Datzelfde geldt voor de zorg. Ook deze is niet opgeschaald. De bouwvakkersvriendin bevalt, zonder verloskundige, in een veeschuur van een zoontje.
Of de timmerman zijn QR-code wel of niet gehaald heeft, weet ik niet. Wel dat het allemaal uiteindelijk klopt en goed komt. 
De stal is onder een stilstaande ster beter te vinden voor buitenlandse bezoekers dan de juiste kamer in een grote stad.
Bezoekende boeren hebben zich vast beter op hun gemak gevoeld tussen dieren dan bij mensen.
En een vader verbindt zich sneller met een zoon door hamer en spijkers tijdelijk in te ruilen voor doeken en rompeltjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten