Vandaag drie berichten van overlijden. Eentje van een oude dame die ik niet gekend heb. Haar dochter maakt mooie dingen die vooral met leven te maken hebben. Ze raakt mensen met en door bloemen.
Een paar uur later hoorde ik van het overlijden van een oudleerling. Ik begreep dat hij 21 jaar is geworden. Tot voor kort was hij één van de drieduizend leerlingen die ik gehad heb. Nu is hij plotsklaps die ene leerling.
En vanavond hoorde ik van het onverwachte overlijden van onze oud-predikant. Hij vertrok twee jaar geleden naar een Afrikaans land om daar mensen te coachen en toe te rusten.
Persoonlijk kende ik hem niet zo goed, hij was al een tijdje weg uit Gouda. Als predikant kende ik hem wel. Mooie preken hield hij. Altijd wist ie wel een boeiende ingang te vinden. Hij was de bedenkers van het omdenken al wel een beetje vooruit.
Maar ik herinner mij hem vooral van een cursus van een jaar of twintig geleden. Dus al lang voordat wij in Gouda kwamen wonen of bij hem in de kerk zaten. Hij hield de inleiding op deze cursusdag.
Hij vertelde over de verwoesting van de goddeloze steden Sodom en Gomorra. Tot mijn verbazing zei hij: 'Sodom en Gomorra zijn niet verwoest omdat er teveel mensen waren die er een zooitje van maakten. Nee, deze steden werden verwoest omdat er te weinig mensen woonden die het goede deden.'
Ik ben het nooit meer vergeten.
Ik neem aan dat er hier op aarde verdriet heerst over deze drie doden. Heel graag wil ik geloven dat er in de hemel vreugde is over drie opgestane mensen op deze derde paasdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten