Zacheüs en een Zwarte Madonna op Zondag

Ergens verloochent afkomst zich nooit, bedenk ik met een glimlach, terwijl ik een bergpad insla, richting Rocamadour. Al vier ik de zondag anders dan vroeger, het is en blijft wel zondag. Vandaar mijn keuze voor Rocamadour. Na Lourdes de meest bezochte bedevaartsplaats in Frankrijk. Gelegen in het Centraal Massief tussen de Dordogne en de Lot. 

Terwijl ik binnendoor denk te gaan, het is 29 graden en ik heb er al een kilometer of twaalf opzitten, mis ik een afslag en kom uiteindelijk op de verkeerde berg terecht. Wel met een prachtig uitzicht op het kasteel en de kerk, die Rocamadour domineren. Mijn berg heeft trouwens ook een kasteel. Met een stuk minder bezoekers dan die van de Rocamadour. 

Nadat ik een mooie plek gevonden heb, installeer ik me voor een schrijfuurtje.

En bij gebrek aan inspiratie schrijf ik gewoon wat over Rocamadour.  Het betekent Rots van Amadour.  Deze Sint Amadour is een heilige die met zijn vrouw uit Jeruzalem gevlucht was in de vroege tijd. En volgens de overlevering niemand minder dan Zacheüs, een volgeling van Jezus. Deze was een lange tijd de opperbelastingambtenaar voor de Romeinen in Jericho, Israël. Een soort landverrader in het groot. Niet zo'n geliefd mannetje dus. Een mannetje was hij inderdaad want toen Jezus door Jericho kwam, wilde Zacheüs Hem wel eens zien. Omdat hij zo klein was, klom hij in een boom. Met als gevolg dat Jezus hem er uit riep en tot Zijn volgeling maakte. Deze Zacheüs betert zijn leven en geeft de helft van zijn goederen aan de armen. Ook belooft hij iedereen die hij benadeeld heeft het viervoudige terug te geven. Ik heb dat altijd best bijzonder gevonden. Dit betekent dat hij alles waar hij oneerlijk aangekomen was, verachtvoudigd moet hebben. Misschien had hij bankier moeten worden.

Volgens zeggen is hij gevlucht en hier neergestreken. Samen met zijn vrouw Sinte Veronica. Deze vrouw bood, volgens overlevering een doek aan, toen Jezus met Zijn kruis op weg was naar Golgotha. Dit om Zijn zweet en bloed af te vegen. Het gezicht van Jezus bleef in de doek achter. Deze doek is in de katholieke kerk een relikwie geworden. Haar naam Veronica stamt af van Vera en Icon dat 'waar beeld' betekent. Niet verwonderlijk dat deze dame de patroonheilige is van alle katholieke fotografen.

Veronica genas later een Romeinse keizer met de doek (ik dacht Tiberius). Deze keizer, genezen door een 'çhristelijke' doek, verbande hierop Pontius Pilatus daar deze Jezus had gedood.

Zacheüs en Veronica zijn dus naar Frankrijk gevlucht en hebben hier een kluizenaarsbestaan opgebouwd. Dat kan blijkbaar ook als echtpaar.

In de twaalfde eeuw werd in een tombe het lichaam van deze Amadour geheel compleet aangetroffen. Men bouwde er een kapel omheen en wachtte totdat hij op zou staan. Dit gebeurde niet. Tombe en lichaam werden in een latere godsdienstoorlog vernield.

Daarnaast is Rocamadour beroemd om zijn Zwarte Madonna. Ze hebben hier een hele originele. Soms wordt aangenomen dat deze beelden door het veelvuldig branden van kaarsen voor hen, door roet zo zwart zijn geworden. Toch las ik dat ze echt zo bedoeld zijn. Salomo zijn liefde voor zwarte vrouwen wordt al als een grondlegger gezien. In Egypte vereren ze Isis als zwarte godin. De Keltische oudheid kent naast Freya een godin die Ana heet. Zij wordt gezien als een voorloper van de Zwarte Madonna's in Frankrijk.

Veel van deze Madonna's, zowel beelden als schilderijen, zijn inmiddels ook vernield. Maar ze zijn er nog wel. Net als de doek van Veronica. Als je afgaat op het aantal kerken dat het bezit ervan claimt, is deze doek zelfs verviervoudigd. Net als de belastingteruggaaf van Zacheüs.