Weeszondag
dus uitzwaaien lukt niet echt.
Hij weg van mooie berg
waar ik alleen
van afdaal.
Mijn Jezus verdwijnt zwevend omhoog,
ik struikel terug in stom gedoe.
Mijn Jezus laat mij
wees vandaag.
Ik kan nu niets
met later.
Of heeft de hemel open ramen
ik even binnenkijken kan?
Ik hoef geen dans of wijn,
maar snak naar kans op
samenzijn.
Zijn stem die mij vertelt
wanneer het lastig wordt,
ik onderlig, het niet meer weet,
mijn woorden zijn verstomd.
Hij rechtop staat en linea recta
terug naar beneden komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten