Meedoen

Waarom worden mensen die vraagtekens zetten bij het huidige beleid onverantwoordelijk genoemd? Zeg je dan dat je niet langer mee doet? Betekent dit dat er een groep is die wel meedoet?

Of ligt het probleem dieper? Legt dit virus de tweedeling in onze maatschappij bloot?
Waarbij de één koste wat kost het gewende normaal wil handhaven. Leven vooral maakbaar moet zijn. Desnoods met strenge regels alles lam leggen zodat we, als straks het vaccin er is, we weer verder kunnen waar we gebleven waren? Met wat schade aan de samenleving en de economie. Best gek trouwens dat we deze twee dingen altijd apart van elkaar noemen.

En denkt de ander vooral dat deze pandemie onvermijdelijk was. Dat ie er aan stond te komen. Voor de christelijke lezers een tweeduizend jaar oude voorspelling uit de Bijbel die uitkomt. En voor de niet-christelijke lezers een evolutioniar gebeuren waarbij de aarde zichzelf opschoont. En misschien is dit allebei hetzelfde.

Hoe dan ook; kan het zijn dat er mensen zijn die zich zorgen maken omdat ze betwijfelen of maatregelen zin hebben? Natuurlijk zal anderhalve meter de besmettingssnelheid tegengaan. Minder doden op de korte termijn. Maar wat als het gewoon de bedoeling is dat dit virus huishoudt op onze aarde. Dat we aan de vooravond staan van een decimering van onze planeet.

Willen we dan echt dat onze kinderen opgroeien met de idee dat afstand houden van elkaar de manier van leven is?

Wat als later blijkt dat dit virus, zoals zoveel virussen, stopte voor de zomer en nu weer volop los gaat? En zich niets aantrekt van ons handelen.
Als boerenzoon leerde ik al vroeg dat een virus, in tegenstelling tot een bacterie, in de lucht zit en bijna niet te bestrijden is. Hooguit kun je aan je weerstand werken zodat een virusaanval minder kans van slagen heeft.

In plaats van verzorgingshuizen afsluiten zou ik de bewoners naar buiten willen sturen. Laten we dat allemaal doen. Pak een paar uurtjes zon per dag. Blijf in beweging. Eet twee keer fruit op en een dag en vierhonderd gram groente. Gooi de ramen open en loop elke morgen met je blote voeten door het gras. Leef dicht bij de plek waar we vandaan komen. Het is toch raar dat we alles wat met natuur te maken heeft alternatief zijn gaan noemen en alles wat de industrie voor ons maakt, noemen we regulier.

Stop met demoniseren van de andersdenkende. Natuurlijk geloof ik dat de overheid het beste met ons voor heeft. En dat artsen en virologen doen wat ze kunnen. Wel zijn dit allemaal mensen die gewend zijn om zich tegen welk soort aanval ook te verdedigen met de gedachte dat we terug moeten naar hoe het was voor zo'n aanval.

Mijn vraag is: Wat als er geen terug is? Wat als we staan op de drempel van een nieuw tijdperk. Waarin de aarde haar eigen weg gaat en haar eigen plan uitvoert.

Ik heb inmiddels begrepen dat dit een verschrikkelijk lijden en sterven betekent. Maar wat als dit hoe dan ook gaat gebeuren? Snelheid van besmetting vertragen is mooi
als je in afwachting bent van een vaccin dat ons moet redden. Ik neem aan dat dit nog wel een halfjaartje duurt. Betekent dit dat we komende winter onze kwetsbare medemens weer gaan afzonderen? Niet bezoeken? Eenzaam achter plastic laten sterven. Dat jij jouw vader, moeder of opa en oma nog alleen via een beeldscherm vaarwel mag zeggen?
Dat je dus je laatste adem, die je naar binnen gehapt hebt, uitblaast en alleen een verpleegkundige, verpakt in een soort ruimtepak, ziet die een bordje omhoog houdt met : 'Ze houden van je'.