woensdag 3 januari 2018

Stil begraven

Winterstorm rondom het nu nog lege graf.
De natte hemel loeit en stormt en barst.
Alles dat bewegen kan dat schuurt of knarst.
Laatste blaadje rukt van 't boompje af.

In de hal ontmoet ik nog wat jaargenoten
We fluist’ren samen, maken nog wat zinnen
Schuifelen dan de doodgestilde aula binnen
Een mist van rouw door traan omsloten

Dan komt de zwartgelakte kist naar voren
Omringd door die haar toebehoorden.
Kaarsen, foto’s, films, muziek en woorden
Haar twintig jaren zijn te horen.

Dan klinkt het door de wind verwaaide lied
Naast open graf in koude grond.
Stapel rouwomrande rozen in zijn mond.
Ballon omhoog, kist omlaag, hier blijft verdriet.









1 opmerking:

  1. Prachtig verwoord waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Heel gevoelig!

    BeantwoordenVerwijderen