Rust zacht Madelon
(3-6-'97 28-12-'17)
Je was rups en vlinder.
Kruipend vooruit
of vliegend naar de zon.
Volgorde en richting die jij begon.
Alle schuldgevoel van de wereld
zegt iets over ons.
Maar de kunst om te vliegen
met horten en stoten.
Zegt iets over jou.
Nee, ik heb niet het lef
om te doen of ik je heel goed kende.
Jaartje in de klas
Daarna wat contact
Als t vliegen moeilijk was.
Onze laatste afspraak ging niet door
En tja, ‘wat als’ en ‘had ik maar’,
helpt niet meer.
Vandaag stuurde iemand een berichtje,
‘ze wilde wel maar kon niet meer’
Ergens wil ik geloven dat er na rups en vlinder
Zich een ander leven ontpopt.
In mijn hart,
vlinder je
nog wel
even.
Wat intens verdrietig mooi!
BeantwoordenVerwijderen