Lichte hemel
Een beetje in de mineur fiets ik naar Open Kerk. Sinds twee weken zijn we weer open. Een plek waar iemand 's avonds even op adem kunt komen. Binnenlopen, moment van stilte, een kaarsje branden of een gesprekje met een vrijwilliger. Waar je tegen aan kunt praten en die eventueel met je bidt.
Deze avond is het ons niet gelukt om twee vrijwilligers in te roosteren. Ik heb nog wel een oproepje op de groepsapp geplaatst, maar deze niet voorzien van woorden die de urgentie aangeven. Het feit dat we binnen twee weken al een avond dicht moeten, bezorgt me een gevoel van mislukking. Om in zo'n kort tijdsbestek al een nood-oproep te doen, voelt als falen.
We zijn net van start gegaan en hebben gewisseld van gebouw. Van Sint-Jan naar Sint-Joost; allebei mooie kerkgebouwen met een eeuwenoude traditie. Zo'n opstart en wisseling veroorzaakt altijd wat deining en is denk ik de reden dat niet alle vrijwilligers gelijk staan te trappelen.
Zelf kan ik deze avond niet en ben nu onderweg om alleen het bij de kerk behorende zaaltje open te maken voor een bijbelkring. Die heeft geen vrijwilliger nodig, ik hoef alleen de deur maar open te doen.
Het is ook niet zo erg om vanavond een keer geen Open Kerk te hebben, zeg ik tegen mezelf, terwijl ik mijn fiets langs de gracht tegenover het Godshuis stal. Deze kerk zat een paar weken geleden ook gewoon dicht 's avonds.
Als ik me omdraai en naar de zijdeur, die van het zaaltje, loop, ontwaar ik een zittende gedaante voor de grote kerkdeur. Hij zit ineengedoken met zijn rug tegen de deur en zijn voeten op de trap.
Ik loop naar hem toe en begroet hem. Hij komt overeind en kijkt me aan.
'Hallo', zegt hij.
Voor me staat een man van middelbare leeftijd. Ik zie iemand die er wat vermoeid uitziet. Hij staat wat voorover met neerhangende schouders kijkt me vragend aan.
'U komt voor Open Kerk?'
'Ja, ik heb...' vervolgens hoor ik voor de gesloten deur in een paar minuten een korte versie van een ingewikkeld leven. Twee woorden die uit zijn verhaal naar voren komen zijn 'alleen' en 'moeilijk'.
Na geluisterd te hebben, vertel ik hem dat Open Kerk dicht zit vanavond maar dat er wel een bijbelkring is. Bij het eerste zakken zijn schouders verder en bij het laatste komen ze weer omhoog.
Even later komt de eerste van de kring aangefietst. Na hen aan elkaar voorgesteld te hebben, nodigt ze onze bezoeker uit om mee te doen met hen.
Als ik de deur van het zaaltje geopend heb, fiets ik onder een lichte hemel terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten