Goejanverwelledijk

Goejanverwelle (gepubliceerd in en geschreven voor indebuurtgouda.nl)

Daar waar de Steinsedijk stopt, begint de Goejanverwelledijk. Deze dijk (aan de noordkant van de Hollandse IJssel) is de oude weg van Hekendorp, dat ooit Goejanverwelle heette. 
Waarschijnlijk is de naam afkomstig van een landeigenaar die er ergens in de 15e eeuw woonde. Hij heette Goe Jan Verwellen. Zo simpel kan het dus zijn.

Die plek bestond uit een buurtschap en een sluis. De laaste bekend als de plaats waar Wilhemina van Pruisen, de vrouw van Willem de Vijfde, een tijdje gegijzeld werd door patriotten. Ten gevolge van deze actie, uitgevoerd door een Gouds Vrijkorps, vielen er vijfentwintigduizend Pruisische soldaten Holland binnen. Hierdoor werd uiteindelijk ons koninsghuis gered en kregen we de eerste echte Koning van Oranje.

Goverwelle
Een paar honderd jaar later bouwt Gouda een complete nieuwe wijk. Deze wijk krijgt de naam Goverwelle, een afleiding van Goejanverwelle. Niet zo vreemd, daar de Goejanverwelledijk de zuidelijke begrenzing van de wijk vormt.

IJsselhof
Een tijdje terug schreef ik onderstaand verhaal dat zich voor een jaar of wat geleden afspeelde aan de stadkant van de Goejanverwelledijk. Op de begraafplaats. Die gelukkig weer gewoon IJsselhof heet. Alleen Google noemt het nog naar de verzekering die blijkbaar eigenaar kan zijn van grond waar jij en ik onze dierbaren in begraven.  

De overledene is er al. Ze ligt in een kist die op een draagbaar met grote wielen staat. De begrafenisondernemer naast me blijft op zijn horloge kijken en hardop mompelen dat ie niet begrijpt waar zijn dragers blijven.
Samen vormen we een ietwat raar gezelschap. Een diaken, een doodbidder en een dominee. En de dode. Deze druiligere dinsdag had niet veel triester kunnen zijn. De mevrouw die we gaan begraven is bijna negentig geworden. Haar man is al tien jaar dood. Ze hadden geen kinderen. De meeste verwanten en vrienden zijn blijkbaar ook niet meer in leven. Of niet mobiel genoeg om hier te komen. Of, bedenk ik me nu, gewoon te zeker dat ze binnenkort toch deze kant op gaan.


Rugby
Een heel stukje verderop maakte ik ooit wat vrolijkers mee. Daar waar de rugby-, en tennisvelden zich bevinden. Heel officieel is het zelfs een zijweggetje met de naam Uiterwaardseweg, maar het ligt wel onderaan de Goejanverwelledijk. Je vindt er ook een mooi buiten-volleyballveldje. Dat was de plek waar het gebeurde. Ik deed mee aan een vriendschappelijk volleyballtoernooi. Bedoeling was dat we ons lieten sponsoren en de binnengekomen gelden gingen ergens naar een goed doel. Er heerste een ontspannen sfeer. Het mooie zomerse weer hielp ook. Naast de spelers waren er nogal wat vrienden en bekenden. Er was eten, drinken en gezelligheid. Op het veld naast ons waren de rugbyspelen afgelopen en de jonge heren en  wat oudere stonden aan een soort buitenbar. Met een barbecue. Ze vierden een overwinning of een seizoensafsluiting. Dat weet ik niet meer.
Wat ik wel weet is dat ergens halverwege de avond er een gejoel op ging aan hun kant, en het aan onze kant erg stil werd.  Er kwam een compleet rugby-team het veld op gehold. Naakt. Helemaal. Ze holden een rondje. Niet zomaar een rondje, een beetje midden op het veld. Nee, een complete ronde langs het gehele sportveld. Alle jongeheren achter elkaar. Blijkbaar vonden ze ons iets te tam. Iets met vriendelijke volley, goede doelen en gezinnetjes. 
We konden er wel om lachen. Aan het eind van de avond bleek dat ze ons ook nog eens gesponsord hadden voor een leuk bedrag!  Rare jongens die rugbyers.