maandag 27 februari 2017

120w.nl

Ingezonden en gepubliceerde verhalen 120w.nl. 




EERSTE OPDRACHT NIEUWE KABINET (winaar weekthema)


1 mei 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  |  8 
Het heeft de Tweede Kamer goedgedacht om het nieuw te vormen kabinet een allereerste opdracht mee te geven. Dit als proeve van bekwaamheid.
De opdracht luidt als volgt: “Het nieuwe kabinet bedenkt, ontwerpt en presenteert een symbool van afscheid”. In de bijbehorende stukken wordt uitgelegd dat het volk, bij monde van de Tweede Kamer, dringend toe is aan een herinvoering van sommige tradities. Om te beginnen met een moderne variant op de gesloten luiken of dichte gordijnen van vroeger bij het overlijden van een naaste. Een soort tegenhanger van de houten ooievaar als geboorte-teken in de tuin. Het doel van deze opdracht is tweeledig: naast kennisname van verdriet in je omgeving, ook de bewustwording van de onvolkomenheid van het leven


DE DIGITALE MODDER GOOIENDE HERAUT.


27 februari 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  |  4 
Zie nog de krantenkoppen voor me. Beschuldigingen werden geuit. Namen werden genoemd, verdachtmakingen uitgesproken. Uitspraken over een vermeend toedekken werden gedaan. Nu, jaren later, blijkt dat de mensen die er toen bij betrokken waren, alles gedaan hebben wat van hen verwacht mocht worden. Dit na een onderzoek door professionals. Eindconclusie is dat mensen die er toen bij betrokken waren, goed gehandeld hebben. En wij? We zwijgen. Bang voor gevolgen? Om zelf in aanraking te komen met wat modder? Dan wordt het tijd om ons troontje te verlaten en ons gewoon tussen aardse mensen te begeven. Modder is een aards product. Waar je soms hele mooie klei onder aantreft. Nog dieper tref je metalen aan. Kun je prachtige kunstwerken van maken.


DODENRIT
20 februari 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  7 
In het holst van de nacht de brug oprijdend zie ik de grote betonnen pijler opdoemen in de verte. Al in eerdere nachten waarin het veel te laat geworden was, had hij mij de oplossing geleken. De oplossing voor het verlies bij de roulette. De blackjack die me geen geluk bracht. Zelfs de tijdelijke tafel waar Yahtzee gespeeld kon worden, beroofde mij van een paar honderd euro. Ik vermeerder snelheid. Met een klamme handen stuur ik de auto er recht op af. Vol gas. Op het laatst durf ik niet, stuur bij en rij naar huis. Weer veel te laat, platzak en heel veel schuld rijker. Maar eerlijk is eerlijk; had ik niet bijgestuurd dan was dit verhaal niet geschreven.

KANKERBELASTING  (winnaar weekthema)
13 februari 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  11 
Kanker is oorlog. Alleen al het woordgebruik: ‘De slag verloren maar niet de oorlog’. Vechtlust, strijd, overwinningen, nederlagen, verraad en overgave. Al deze termen worden, ook door de medici zelf, nogal eens gebezigd.
We hebben hier het hele leger voorbij zien komen. De strijdkrachten hun slag zien leveren.
Als een soort luchtmacht heeft de chemo zijn bommen gedropt. Een precisie-bombardement met wel wat bijkomende schade. En niet helemaal het verwachte en gehoopte resultaat.
Daarnaast de landmacht die operatief heeft ingegrepen. Fors opgetreden en diep doorgedrongen in de vijandelijke linies.
De zeemacht is begonnen met het dagelijks doorkruisen van alle bloed-, en lymfevaten middels hormoontherapie.
En nu de elite-troepen. Als een commando-korps richten zij hun bestralingen elke dag op dezelfde plek.


TOEN IVOOR NOG GEWOON STEEN WAS

7 februari 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  6 
Als kind zag ik meer zwerfstenen dan straatstenen. Zelf was ik een dondersteen. Maar dat was in de steentijd. Later volgde er een kopertijd, bronstijd (ja met één t, die met twee t’s is echt iets anders) en ijzertijd. En dan nu het digitale tijdperk. Als je die vernoemt naar een grondstof gebeurt er iets grappigs: Heb me laten vertellen dat chips (die van computers), gemaakt worden van kiezels. Silicium komt van vuursteen. Silicon Valley is er naar vernoemd. Met al onze bits en bytes zijn we terug waar we begonnen. De steentijd. Ons appen, mailen, bloggen en ander digitaal verkeer is gewoon ‘stenen op elkaar slaan’. En soms ontstaat er vuur. Nu in mijn ivoortijd. Iets met een toren


VRIENDENDIENST OP DODENAKKER

27 januari 2017 | 120w | arjan van essen  |  |  2 
Op naar de begraafplaats. Nat van ’t zweet zit ik in de auto. Het meest van het hardlopen. Denk ik. Heb het niet zo op graven. Maar beloofd is beloofd. En wie weet. Tegenover een immense kerk ligt de begraafplaats.
Rare gedachte dat jij ooit deze weg ging als klein kind. Achter jouw moeder aan. Een kind zou altijd samen met moeder een begraafplaats op moeten gaan. Maar dan wel een levende. Jij niet. Begroef een dode. Het voelt een beetje als betreden van heilige grond.
Ik parkeer de auto en wacht even. Verzamel moed en loop de dodenakker op. Erger me aan de afvalbakken bij de ingang. Voor de rest is het stil. Ik ben de enige Elegiacus hier.























Geen opmerkingen:

Een reactie posten