De enige gast in het kelderachtig aandoende gewelf was een enigszins gezette heer op leeftijd. Op de sta-tafel voor hem stonden twee lege wijnglazen en in zijn hand hield meneer de derde die ook al een beetje leeg begon te raken.
Ik pakte een nul-punt-nul uit de koelkast, het is zelfbediening hier, en trok een zakje noten open en voegde me met een 'goedemiddag' bij de ander helft van de aanwezigen.
Hij nam me op en beantwoorde mijn groet met een stralende lach. Ik vroeg hem, met een hoofdknik naar het lege glaswerk op de tafel: 'Zo, goeie week gehad?'
'Ha nee, nou ja eigenlijk wel ook. Maar 't beste moet nog komen.'
Ik hoefde mijn tafelgenoot geen 'vertel' toe te voegen want hij brandde al los.
'Weet je, ik ben de eigenaar van alle ZeebergBlauwparken.'Hij vertelde me dit zonder branie, Meneer was gewend om zich voor te stellen zag ik. En ja als je eigenaar van iets bent, mag je dat ook zeggen. Ik kende de Zeebergparken wel. Mooie grote terreinen met heel veel huisjes en allerlei vormen van vermaak.
'We gaan weer open' vervolgde hij, 'Helemaal. Vanaf aanstaande maandag.'
'Huh,echt? Hoezo dan, heb ik wat gemist? Of is er net een persconferentie geweest?'
'Nee die komt nog.'
'Maar alleen de huisjes? Die waren toch al open?'
'Nee alles gaat weer open. Het zwembad, de restaurants, de bibliotheek, de winkels, zelfs de bioscopen waar we die hebben. Alles mag weer. Geen enkele restrictie.
Ook geen maximum aantal bezoekers. Ik heb deze week zelfs een contract gesloten met een paar theatergroepen die knuffelavonden gaan organiseren op onze parken. Wij denken dat sommigen dat echt verleerd hebben. '
'Maar euh, hoe in de wereld hebben jullie dat voor elkaar gekregen? Zelfs knuffelen, en ook geen anderhalve meter of mondkapje meer?'
Meneer lachte om mijn verbaasde blik.
'Ha nee, mondkapjes zijn verboden vanaf volgende week op onze parken. Er lopen NOA's rond om daar op toe te zien.'
'NOA's?'
'Ja, Normale Opsporings Ambtenaren, iedereen met een mondkapje krijgt een boete. Net als alleen lopen of een dag lang niemand knuffelen. Allemaal strafbaar op onze terreinen.'
'Maar wacht eens even, hoe dan? Wat doe je anders? Waarom mag jij dit wel?'
'Nou ik heb uitgerekend dat bijna de helft van alle Nederlanders is getest. Iedereen die positief getest is en zich niet ziek voelt, dat geldt voor negentig procent, nou die zijn allemaal welkom bij ons.'
Op mijn verblufte gezicht voegde hij daar met een dikke grijns aan toe: 'Tja, als je al positief bent kun je een ander niet meer aansteken he? '
Vakantieparken vol met positief geteste mensen, barpersoneel dat positief was, de tuinman en de badmeester. De dame die de kaartjes verkocht voor de film, en de groenteman in de winkel allemaal positief getest.
De samenleving kon weer draaien.
Ineens krijg ik haast, ik ga op zoek naar een test-straat, wie weet heb ik het wel en eet ik vanavond in een Zeebergrestaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten