Voorovergebogen ligt hij op de keukenstoel. Het hardgroene plastic voelt al wat minder koud aan op zijn buik. Niet zo lang geleden ontdekte hij, dat gelijk diep in en uitademen helpt om de zitting snel warm te krijgen. Dan kan hij zich beter ontspannen waardoor de gesel minder hard aan komt. Zijn handen klemt hij, soms nog wel even strak, om de poten van de stoel die kleine deukjes maken in het linoleum. Bij elke slag, schuift de stoel iets verder en laten de pootjes een klein stippelspoor na. Als een reetje in de sneeuw. Soms kan hij het spoor van de vorige keer nog zien. Het voelt als een nederlaag dat het spoor van nu korter is dan gisteren.
Mijn bijdrage aan 120woorden.nl (weekthema is 'gesel')
Geen opmerkingen:
Een reactie posten